Laos, Huay Xai en Udomxai

Vandaag (29-03-2012) de boot naar Laos gepakt de stempel halen in Thailand ging aardig vlot maar eenmaal in Laos aangekomen duurde het denk wel 1,5uur eerdat ik klaar was en Huay Xai in kon lopen.
Hier eerst een ATM opgezocht en 1.000.000 kip gepint! Ongerekend wel 100euro :P en vervolgens ingecheked bij het Heuan Lao Guest House waar ik voor 60.000Kip een kamer heb. Zat na aankomst in Laos nog te twijfelen om gelijk de bus te pakken naar Udomxai maar de rit duurt ongeveer 8uur en aangezien ik pas om 12.30uur met mijn lunch klaar was zag ik dit niet echt zitten om nog te haasten om de bus van 13.00uur te gaan halen. Dus deze dag maar gebruikt om dit stuk te schrijven.
Morgenochtend vroeg op om de bus van 08:00uur te pakken dus ga nu lekker slapen (21:15uur)
Vrijdag 30-03-2012 ging het wekkertje om 06:30uur, want ik wilde de bus van 08:00uur naar udomxai nemen. Na mijn tas te hebben ingepakt, ging ik eerst nog even 2.000.000 kip pinnen :P, voordat ik mijn ontbijt ging halen wat ik de vorige had had besteld. Daarna de tuk-tuk ingesprongen om naar het busstation te gaan. Voordat de tuk-tuk vertrok moest ik eerst nog 10-15minuten wachten op een frans meisje die de vroige dag een tuk-tuk had gereserveerd... In de tul-tul en op het busstation wel gezellig met haar zittten praten, dus achteraf vond ik het wachten op haar niet zo erg meer.
Aangekomen op het busstation kwam ik erachter dat de bus niet opm 08:00uur maar om 09:00uur vertrok.... dus dat was lekker anderhalf uur wachten... Toen de bus dan eindelijk vertrok was het lekker een uurtje of 10(weet niet precies meer hoelang) op mijn kont zitten. Tijdens de lunchstop nog wel even gezellig gezeten met een aantal duiters en zwiters. De busrit zelf was een stuk midner dan de ritten die ik had gemaakt in Thailand, maar ben heelhuids in Udomxai aangekomen. Toen ik mijn tas had ben ik naar een tuk-tuk chauffeur gelopen en de naam van een guest house laten zien waar ik heen wilde. Om een of andere reden begreep hij er gee nreet van en na het nagevraagd te hebben bij zijn collega vertrokken we. Het vrouwtje van het guest hose wilde eerst 60.000kip hebben voor de kamer, maar na een aantal keer vragen of ze geen goedkopere kamer had kreeg ik hem voor 50.000kip, dat was ook het bedrag wat in de Lonely Planet stond. Achteraf was het een heel ander guest house dan ik aan de tuk-tuk chauffeur had laten zien, maar het zag er super uit en ik had een tv in mijn kamer dus ik vond het best :P. Die avond lekker gegeten in een lokaal restaurant waar geen toerist te bekennen was en daarna maar vroeg naar bed gegaan om me weer op te laden voor een dagje sight seeing.
(31-03-2012) Aangezien ik nog steeds met mijn gehandicapte teen zat wou ik een scooter huren om Udomxai en de omgeving te verkennen. Na bij een aantal zaken nagevraagd te hebben (zover dat mogelijkwas, aangezien ze in Laos bijna geen engels spreken) nergens eentje te huur... dus dat werd lopen en ik kon de waterval wel op mijn buik schrijven deze was namelijk XXXkm buiten de stad. Nog naar het tourist office geweest om info op te vragen over excursies naar de grotten van XXXXX maar het was zondag en dus was het bureau dicht.. dus de grotten gingen het ook niet worden helaas, baalde hier wel van maargoed wat doe je eraan.. En anders had ik er wel goed overna moeten denken aangezien er alleen excursies naar de grotten waren van meerdere dagen, dus dat zou dan wel meer tijd en geld gaan kosten dan ik van te voren dacht. Vervoglens mijn sight seeing rond begonnen.
Als eerste was ik naar Wat Phu That geweest, de tempel zelf was niet veel bijzonders maar aangezien de tempel op een heuvel laf wel een heel mooi uitziecht over het dorp/stad. Natuurlijk weer de nodige foto’s gemaakt en toen was het op naar Wat Santiphab waar de “tree of life” op me stond te wachten. Dit was een betonnenboom met metalen blaadjes welke een mooi geluid maakte als er een windje was. In de boom zaten allemaal dieren op een tak (allemaal van metaal). Helaas was er geen verder uitleg over de boom, maar het was wel grappig om te zien. De volgende bezienswaardigheid was Tu’ ’Ong Dai, dit was een monument voor Laotiaanse en Vietnameese soldaten. Daar aangekomen was het hek gesloten... Dus heb alleen een foto kunnen maken van het monument door de spijlen van het hek heen (dan is zo’n zoomlens toch wel handig :P). Op de weg terug naar het guest house(Vivanh Guest House y.p.v. Vilavang Guest House) kwam ik langs de markt waar ze allerlei goedkope Chineese electronica verkochten. Hier heb ik mijn laotiaanse simkaart gekocht zadat ik weer goedkoop kon bellen !! Tijdens mijn ronde door de stad/dorp meende ik langs twee tandarts praktijken te zijn gelopen maar na het rondje nog een keer gelopen te hebben en nieuwe tandpasta wilden kopen kon ik er geen een meer vinden.. Het zal wel aan mijn gelegen hebben maar had geen zin om nog voor een derde keer het rondje te lopen.
Die middag ook nog even 3.000.000kip uit de muur getrokken. Had namelijk gelezen in de Lonely Planet dat er in de andere steden/dorpen die ik de komende tijd ga bezoeken geen ATM’s waren, dus moest een voorraadje geld inslaan!
Na het avondeten lekker naar het guest house gegaan om ee navondje tekenfilmpjes te kijken :D !!! Die avond ook besloten om de volgende dag in Udomxai te blijven aangezien mijn teen nog steeds niet over was en ik in de volgende stad Phongsali een trekking wilde doen.
Deze dag (01-04-2012) lekker de hele dag op bed gelegen en tekenfilmpjes gekeken! Ben allee nmijn bed uitgeweest om te ontbijten en avondeten. Tijdens het avondeten werd ik uitgenodigd om bij een aantal andere reizigers aan tafel te komen zitten. Na het eten gezellig met zijn allen zitten kaarten, dat was dus weer een gezellige avond! Op de weg terug naar het guest house ook weer even 3.000.000 gepint zodat ik nu voldoende geld bij me had om de komende tijd door te komen. Het is wel meesterlijk om zo’n dikke stapel geld te hebben. Aangezien het grootste briefje 50.000kip is krijg je een behoorlijke stapel geld van de automaat, en dan 8.000.000 in totaal in de pocket hebben geeft je wel een gevoel van rijkdom :P.