Phongsali, Muang Khua, Muang Ngoi Neua en Muang Kh

De volgende dag (02-04-2012) stond de busreis naar Phongsali op het programma wat ook weer een rit van +/- 10uur ging worden... en aangezien de bus ook een uur later vertrok vanwege alle bagage die op het dak moest worden geladen, inclusie een aatal scooters!! Toen alles eindelijk goed vast zat konden we eindelijk vertrekken. In het begin was de rot vergelijkbaar met eede rit van Huay Xai naar Udomxai maar na een paar uur begon de pret pas echt, de bus ging namelijk offroad!!! Na een uurtje of 6 me behoorlijk beroerd te voelen en lekker stof happen was er eindeljk weer een verharde weg voor het laatste stukje.
Aan gekomen in Phongsali samen met een frans gezin de tuk-tuk gedeeld en naar het goedkoopste guest house gereden. Daar aangekomen hadden ze geen kamers meer dus dat werd zoeken naar een ander guest house... Welke achteraf 2minuten verder lopen was. Na de kamer bekeken te hebben bj Yeehua Guest House was ik niet echt tevreden over de prijs/kwaliteit maar aangezaien ik na de lange busreis geen zin meer had om verder te zoeken de kamer toch maar genomen.. Later kwam ik erachter dat er super makkelijk in te breken was in de kamer dus voelde ik me niet echt meer op mijn gemak. Het raam van de badkamer was namelijk gewoon een gat in de muur en verder niks en aangezien de badkamerdeur niet op slot kon en er aan dak vlak naast mijn “raam” was waardoor je zo in de badkamer kon komen de badkamerdeur gebarikadeerd met stoelen en snel wat gaan eten.
In het restaurant spraken de mensen echt geen woord engels en ze hadden geen menu niks.. Dat hield dus in dat ik de ingredienten moest aanwijzen en toen gingen hun er wat moois van maken, en achteraf was het nog lekker ook :D. Dit was ook de eerst keer dat ik met stokjes moest eten wat opzich wle ging alleen de steamed rice met stokjes eten is niet echt een ramp!!
Na het eten snel weer teruggegaan naar het guest house omdat ik me er toch niet echt lekker voelde over de zeer inbraakgevoelige badkamer... In mijn kamer heb ik denk nog een klein half uurtje tv kunnen kijken voordat de stroom utviel... welke ook niet meer aanging.. dus dat werd ook gelijk bedtijd dus..
De volgende ochtend (03-04-2012) als eerste geljk een nieuw guest house gezocht, wat uiteindeljk Pinekham Douangnaly Guest House is geworden waar ik voor 70.000kip een mooie kamer had waar alle deuren wel goed op slot konden er er metalen tralies voor de ramen zaten. Vervolgens gelijk naar het tourist office gegaan om te kijken wat er mogelijk was qwa trekkingstochten. Had in de Lonely Planet gelezen dat je in Phongsali de mooiste trekkingen kon maken in Laos, dus dan moesten we dat maar doen he :P Aangekomen bij het tourist office kwam ik het franse gezin weer tegen, dat ik ontmoet had in de bus, dat samen met een zwiters stel een trekking aan het uitzoeken was. Gevraagd of hun het goed vonden als ik me bij hun aansloot, en dat vonden ze een goed idee :D.
Maar toen begon het gezeur... Toen we eenmaal besloten hadden de “Jungle Tour” te doen en we naar de prijs keken bleek deze p.p. namelijk hoger met zijn 5e dan met zijn 4e.. Dus onze eerste vraag aan de mevrouw van de tourist office was waarom dat was... Het bleek zo te zijn dat er per 4 personen 1 gids meeging. Dus dat hield in dat als de groep uit 5 personen bestond er dus 2 gidsen meer zouden gaan. Maar zei het vrouwtje erachteraan ik kan jullie wel een korting geven en de tour voor 185.000kip p.p.p.d. aanbiedne in plaats van 210.000kip. De eerste (en logische) reactie van de 2 stellen was dat ze dan liever met z’n 4e gingen omdat ze geen zin hadden om meer te betalen omdat ik dan mee zou gaan. Voro 4 personen was het namelijk 175.000kip p.p.p.d.. Maar ze stelde wel voor om bij een andere tour operator te kijken of het daar misschien wel normaal ging met de prijzen. Aangekomen bij Amazing Lao Travel bleken de prijzen hier bjina 2x zo hoog te zijn en het Franse stel moes thier ook extra betalen voor hun dochter van 2,5. Dus met adnere woorden dat ging hem niet echt worden.. De andere besloten de tour te boeken bij de tourist office en boden nog hun excusses aan dat ik niet meekon, maar ik begreep hun beslissing uiteraard. Nog wel even bij Amazing Lao Travel geinformeerd wat het koste als ik ee ntour alleen zou doen maar dat werd iets van 1.500.000kip dus dat fin kem ook niet echt worden.. toen maar besloten om naar het guest house te gaan om mijn camera op te halen om een rondje door de kleine stad te lopen.
In mijn kamer nog wel even zitten nadenken over het reare geld probleem bij het toursist office en uiteindeljik besloten dat ik bereid was het extra geld voor mijn rekening te nemen zodat ik eventueel nog meekon met de 2 stellen. Dan moest ik ze natuurlijk nog wel even vinden om hun te vragen of ze dat goed vonden. Het voordeel van zo’n kleine stad is dat je niet op heel veel plaatsen kan zijn dus ik had ze zo gevonden. Toen uitgelegd wat ik had bedacht en zo vonden het gezellig dat ik toch met hun mee ging. Aangezien het vrouwtje van de tourist office middagpauze had hebben we eerst met z’n 6e ergens gelunched en zijn vervolgens de tour gaan boeken.
Voordat we de tour zouden boeken hadden we nog wel besloten om eerst even uitvoerig tte vragen om een uitleg waarom de tour nou precies duurder was met zijn 5e. Na ongeveer 1.5uur discussie bleek het volgende:
We kregen 1 gids in plaats van 2 (vandaar de korting) en omdat de gids meer werk moest doen met 5 perdonen dan met 4 moesten we meer betalen. Wel kregen we er een extra activiteit bij ter waarde van 15.000kip pp (volgens haar). In de ochtend va nde 2e dag en ze heeft denk wel 100 verschillende bedragen genoemd maar in totaal was het altijd hetzelfde.. Dus toen we de tour eindelijk geboekt hadden en ik wist dat ik goed genaaid werd (maarja anders kon ik de tour niet doen, dus kon niet adners dan het accepteren) een plek afgesproken waar we opgehaald zouden worden de volgende ochtend.
Nadat alles geregled was was het al 15:30uur en had ik nog net geneog tijd om een rondje sight seeing te doen voordat de zon onder zou gaan. Als eenste besloten om naar de Phu Fa Stupa te gaan op de top van een berg., waar je volgens de Lonely Planet en Stephan (de zwiter) een mooi uitzicht had over de stad. Om de stupa te bereiken moest ik een trap opklimmen van +/- 400treden.. Al zwetend kwam ik boven en zag dat de stupa niet vee lbijzonders was. Het mooi was wel dat de Buddha over de stad uitkeek. Het uitzocht over de stad was echt mooi en dat was de klim zeker waard. Na wat foto’s gemaakt te hebben van de Buddha, stupa en het uitzicht over Phongsali even rustig de tijd genomen om van dit uitzicht te genieten. Het is echt heerlijk om zo een beetje naar de stad te turen in je eentje op de top van zo’n berg, echt rustgevend.
Die avond heerlijk gnoten van een Lao BBQ van heerlijk buffel vlees!!! Alleen viel de stroom uit tijdens mijn 2e schaal vlees.. dus dat was wat minder. Dus toen samen met de eigenaar al het resterende gegrild bij kaarslicht zodat ik het mee kon nemen naar mijn guest house. Tijdens het eten ook gezellig met deze man zitten praten welke voor loatiaanse begrippen goed engels sprak (hij was hiervoor een gids) en daardoor was ik erook achter gekomen waarom de stroom steeds uitviel. In Phongsali wordt de stroom namelijk opgewekt door waterkracht, en aangezien er op het moment niet zoveel water in de rivier was is er alleen tussen 05:00 – 11:00uur en 17:00 – 21:00uur stroom. Daarna met mijn zakje vol buffelvlees in het pikke donder naar het guest house gelopen waar ik gelijk mijn bed indook om goed uitgerust aan de trekking te kunnen beginnen.
(04-04-2012) Ik moest eztra virego opstaan omdat ik mijn tas nog moest inpakken aangeizen dit de avond daarvoor niet kon omdat er geen licht was... er was afgesproken dat ik bij het guest house zou wachten op een tuk-tuk die ons naar het busstation ging brengen. Naar mate de tijd voorderder en de tuk-tuk maar niet kwam begon ik hem toch een beetje te knijpen. Toen maar gevraagd of de mevrouw van het guest house het guest house waar de andere sliepen wilde bellen om te kijken of hun ook nopg stonden te wachten. Het bleek dat kin een paar minuten geleden waren opgehaald door de tuk-tuk. Dus ik dacht dat de tuk-tuk elk moment om de joen kon verschijnen. Na 5 minuten wachten, op een adstand rijden van 30seconden, naar het andere guest house gereden om het persoonlijk te vragen, waar de andere waren. De mensen van mijn guest house waren echt heel behulpzaam, en brachten me zelfs met de scooter naar het andere guest house. Nu bleek dat de anderen al naar het busstation waren gebracht. Je kon me niet kwaaier krijgen!!! Op de weg terug naar mijn guest house kwamen we de tuk-tuk en de hoer van het tourist office tegen. Toen wist dat !#@$#@%$#% wijf me ook nog te vertellen dat ik op de verkeerde ple stond te wachten ... en als klap op de vuurpijl kon ik door haar ok nog het dubbele betalen voor de tuk-tuk omdat ik alleen was... (10.000 ipv 5.000kip).
Eenmaal op het busstation aangeomen snel een ticket gekocht voro de bus naar Boun Neua waarvandaan de trek zou starten.En wat was ik blij de andere te zien want dacht echt dat de trek door mijn neus geboord was door dat 1@#@%$#^ wijf van de tourist office. Na een korte busrt waren we aangekomen in Boua Neua waar we onze gids Khampheng ontmoette, welke ons mededeelde dat de trek begon met een wandeling van +/- 1,5uur naar het ziekenhuis waarvandaan de trek echt zou beginnen. Hij was namelijk met de scooter naar het busstation gekomen en moest deze eerst thuis afzetten. Chloy en Leuza (mamma en dochter) hadden mazzel want zij mochten achterop.
De trek begon door het boerenlandschap waar we veel verschillende soorten velden zagen met hun gewasssen (rijst, tabak enz..) waarna we in het bos/jungle terecht kwamen.In de jungle hebben we weel mooie berglandschappen gezien en het nodige wild life :P (insecten). Om een uurtje of 12:00 a 13:00uur hadden we lunch in de jungle waar Stephan en Stefan erg blij mee waren aangezien die een kater van hier tot Tokyo hadden :P en de lunch had hun goed opgeknapt. Voor Stefan was de ochtend extra zwaar aangezien hij de heletijd met zijn dochter op zijn schouder heeft gelopen.
Na de lunch was het nog een wandeling van +/- 3uur voordat we bij het village aan zouden komen. Tijdens de toch voornamelijk met de gids gesproken (mede doordat de rest voornamelijk Frans sprak) die me echt ontzettend veel wist te vertellen over de omgeving, was echt heel interresant. Een maal aangekomen bij het akha village werden we warm onthaald door een grote groep kinderen. Na een beetje kijken en aftasten van beide kanten echt een super tijd gehad in het dorp. De kinderen en Leuza waren met elkaar aan het spelen en Orely, Staphan en Chloy waren allemaal leuk bezig met de kinderen en ouders. Za waren de kidneren spelletjes aan het leren en andersom lieten de kindere zien welke spelletjes hun allemaal speelde, wat we natuurlijk effe moesten proberen. Stefan hield Leuza in de gaten en ik was eerst nog even met de gids aan het praten over de tradities van de Akha mensen voordat ik meedeed met de kinderen.
Het diner was echt super lekker en als er een schaaltje leeg was werd het gelijk weer gevuld, zelfs het vlees :D. Na het diner ging Leuza naar bed en hebben de Zwiters en Fransen het gezin waar we aten wat Franse leidjes geleerd. Ik vond het echt geweldig om te zien hoeveel interactie ze hadden met de mesnen van het dorp. Waardoor je de mensen van het dorp toch op een hele andere manier ziet wat ik echt heel bijzonder vond. Na de zangles kregen we nog een massage die eerlijk gezegd niet echt veel voorstelde.. Maarja kan tenminste wel zeggen dat ik een “traditionele“ Akha massage heb gehad :P
Die nacht vrij weinig geslapen omdat het die nacht echt stormde.. In het begin van de avond stond de deur van onze hut nog open die ik tijdens de storm toch maar even dicht heb gedaan...
De volgende ochtend (05-04-2012) zijn we na het ontbijt naar de school van het dorp geweest. De rest had namelijk papier en kleurpotloden meegenomen om uit te delen. Was ni oo weer echt geweldig om te zien hoe blij de kinderen waren met hun kado en er moest natuurlijk gelijk getekend worden. We hadden zoveel aandacht dat zelfs kinderen va neen andere klas bij ins kwamen kijken :D. Het mooiste van alles was nog toen we weg gingen dat er een kind achter Chloy aangerend kwam om de blaadjes die niet waren gebruikt terug te geven... echt geweldig. Chloy op haar beurt het kind waar mee teruggenomen naar de klas en uitgelegd dat ze het papier mogen houden :D.
Na dit mooie bezoek an de school was het tijd voor de extra activiteit. De vorige dag bleek ook weer dat het vrouwtje van het tourist office hier helemaal niets voor had geregeld en de gids gaf aan dat hij ons niets kon garanderen omdat het van de werkzaamheden van de vrouwen in het dorp afhing. Gelukkig had hij otch nog wat kunnen regelen en konden we 2 vrouwen helpen met het planten van graan. Dit ging echt super eenvoudig, we moesten klein kuiltje graven op een stuk land waar alle bebossing was verbrand om het vrij te maken voor de landbouw. In dit kuiltje moesten we 2 graan korrels stoppen en het kuiltje weer dicht maken :D. Een kind kan de was doen! Er zat ook helemaal geen logica in de plaatsten waar we de graankorrels moesten planten, gewoon random een plek kiezen. Na de vrouwtjes een klein half uurtje te hebben geholpen begonnen we aan de trekking. Deze dag stond er namelijk ook weer wat kilometertjes op het programma dus we moesten optijd vertrekken.
De trekking van deze dag was ook weer heel geod bevallen en weer lekker zitten kletsen met de gids. Die me van alles vertelde onder andere over de medicianale werking van de planten die we overal tegenkwamen. Rond de lunch kwamen we aan bij een ander dorp waar ze een seremony hielden. Het was daar echt een groot feest! Na een heerlijke lunch met vee patat! Kregen we weer de nodige lao-lao aangeboden waarna er 2 ouwtjes bij ons aan tafel kwamen zutten om te “praten”. Nu ook weer de nodige lao-lao waarna ik mee gesleurd werd door een va nde ouwtjes met mijn camera. Ik “moest” namelijk van hem foto’s maken evan een traditionele dans die met enige moeite werd gestart omdat ik keek :P. Toen de vrouwtjes eenmaal begonnen te dansen en zingen was het feest echt helemaal kompleet. Iedereen ging uit zijn dak, en ik maar filmen :D. Na de dans weer wat gedronken met de ouwtjes en met behulp van de gids een beetje met ze gepraat. Toen ze opeens zeidne dat we voor iedereen moesten zingen... Aangezien de rest van de groep aardig muzikaal was was dit geen probleem (alleen voor mij om meet ezingen, de liedjes waren namelijk in het Frans) maar ook weer geweldig om te zien hoe de mesnen genietne va neen paar buiterlanders die vo l enthousiast een leidje zingen, echt super!!
Later toen we terug naar het busstation liepen kreeg ik te horen van de gids dat het een seremony was voor iemand die was overleden.... Maar om dat op deze manier te “vieren” is normaal voor hun. Schrok erlwel ee nbeetje van en vond het wel een apparte manier om zoiets af te sluiten. Maar aan de andere kant is het ookwel beter dan die droevige shit bij ons.. Waar hun vieren dat het leven verder gaat, rouwen wij om het einde van een leven. Eenmaal weer aangekomen bij het ziekenhuis hadden we met de gids afgesproken om elkaar weer bij het busstation te treffen om afscheid te nemen.
Onderweg naar het bussation werden we nog een huis ingetrokken om mee te doen aan een pre party voor het nieuwe jaar. Dit hebben we zo beleefd mogelijk afgewezen want we moestsn de bus halen.. Wel moesten we natuurlijk wat lao-lao drinken! Aangekomen bij het bussation afscheid genomen van de gidsdie nog een kadotje voor me had, een paar oude briefjes van 1, 5, 20 50 en 100kip echt super vet !! had het met hem hierover de avond daarvoor. Daarna nog even een foto gemaakt van mij en de gids en vervlgens vertrokken we weer naar Phongsali.
Na even lekker gedouched te hebben hadden we afgesproken bij het resaurant om gezellig samen te eten. Toen ook gelijk afgesproken om gezamelijk de volgende dag de boot naar Muang Khua te pakken aangezien we allemaal dezelfde kant op gingen!
Volgt nog..........