Vieng Thong, Sam Neua en Phongsavan

Volgt nog...........
21-04-2012 Deze dag stonden de Plain of Jars op het programma!! Had gehoord van een Australier die ik in de boot van Muang Khua naar Muang Ngoi Neua had leren kennen gehoord dat het zijn favoriete plek was in het noorden van Laos, dus was heel benieuwd.
In de vroege ochtend een scooter gehuurd voor 80.000kip en er nog 31.000kip benzine in gegooid zodat ik zeker wist dat ik ook weer terug kon komen :D. Achteraf was het veel te veel, maar jammer dan.. De weg naar de Jars was heel makkelijk bij de stoplichten links en alsmaar rechtdoorrijden totdat je een bord ziet, makkelijker kan niet toch?
Voordat ik de Plain of Jars ging bezoeken had ik ’s morgens eerst even een buskaartje geregeld op het busstation voor de nachtbusnaar Vientiane. Had de tip gekregen van een meisje dat werk in het restaurant waar ik had gegeten. Zij kon de nachtbus echt aanraden omdat deze bijna niet stopt onderweg en wat comfortabeler was volgens haar. Buskaartje gekocht vor 130.000kip en toen was het richting de Jars!
Plain of Jars site 1 was een kleine 5km van het centrum van Phongsali, dit was ook gelijk de grootste site met Jars. Nadat ik daar was aangekomen een kaartje gekocht en naar binnen gegaan. Gelijk was ook weer te zien dat dit een echte toeristen trekpleister was, maar het was gelukkig niet te druk. Kon nog wel lekker mijn foto;s maken zonder dat ik al te lang hoefde te wachten tot iedereen opgerot was.. kom daar natuurlijk niet of foto;s te maken van toeristen he :P De Jars zelf waren heel indrukwekkend om te zien, vooral de combinatie van de grootte en de hoeveelheid Jars maakte het echt indrukwekkend. Wel moest ik oppassen met waar ik liep aangezien en nog landmijnen konden liggen van de oorlog. Er was dan ook een pad aangegeven met markeerstenen waar je veilig kon lopen :P. Ook waren er genoeg zichtbare sporen van de oorlog te zien, er lagen namelijk genoeg kraters van bommen en sommige waren echt wel groot, dus dat waren geen kleine bommen geweest. Het bijzondere was dan ook gelijk dat er nog zoveel Jars overwaren als je nagaat hoe hevig dit gebied gebombardeerd was.. Na even lekker rondgelopen te hebben over de site en wat fototes te hebben gemaakt was et tijd om naar de volgende site te gaan. Voordat ik weer op mijn scooter sprong eerst nog even wat te drinken gehaald in het restaurant. Er stond me namelijk een lang rittje te wachten van een kleine 18km naar de site 2.
De weg naar site 2 was voornamleijk over onverharde wegen die lekker stoffige en hobbelig waren, leuk rijden op een scooter.... dat was dus lekker stof happen en door elkaar geschud worden... ook kon ik niet echt hard rijden omdat ik anders bang was dat ik van die scooter erd afgegooid... Maargoed eindelijk aangekomen bij site 2 was het weer aardig omgeslagen en zag de lucht erut alsof het ging stormen... dus dacht zo snel mogelijk de site bekijken en wegwezen. Toen ik eenmaal de site wilde betreden begon het al te spetteren, en aangezien mijn camera niet echt an water houdt had ik maar besloten om eerst even wat te gaan drinken in hte restaurant om de regenbui even af te wachten. Welke achteraf niet kwam... na een kleine 10minuten gewacht te hebben besloten de site te betreden en maar te hopen da thet droog bleef. Site 2 was vele malen kleiner dan site 1 en ook waren een veel minder Jars. Het mooie va ndeze locatie was dat de Jars hier meer in het bos lagen in plaats van een open heuvelachtig veld zoals bij site 1. Verder had ik nog een pad gezien dat dat erder de bossen in liep. Na dit pad een kleine kilometer gevolgd t ehebben en geen Jars gezien te hebben, we l veel mooie landschappen, maar besloten om terug te gaan aangezien ik de lucht nog steeds niet vertrouwde.
Op de weg terug naar de splitsing van de weg voor site 2 en 3 nog getrijfeld om naar site 3 te rijden maar belsoten om alleen nog even lang de Russian Tank te rijden om een fototje te maken en vervolgens terug te gaan naar het guest house. Ik had denk toch iets meer verwacht van de Plain of Jars in vergelijking met wat ik tezien heb gekregen. Misschien dat het doorde verhalen kwam die ik erover had gehoord, maar kan absoluut niet zeggen dat ik er spijt van heb gehad dat ik naar Phongsavan ben afgereisd om de Jars te zien.
Nadat ik na een lange rit weer was aangekomen bij het guest house, even lekker gedouched en vervolgens mij tas ingepakt. Vervolgens had ik de scooter teruggebracht en ben ik naar het restaurant gegaan waar het meisje me de tip had gegeven om de nachtbus te pakken naar Vietniane de vorige dag. Hier even lekker gegeten en na betaald te hebben werd er door de eigenaar en zijn zoon zelfs een tuk-tuk voor me gehaald zodat ik zo in kon stappen en hop naar het busstation gebracht kon worden, dat is pas service :D.
Ik was ongeveer een uur tevroeg aangekomen op het busstation, maar gelukkig stond de bus al klaar en kon ik zo instappen en me voor kon bereiden op een lange oncomfortabele busrit naar Vientiane van ongeveer 12uur... De bus vertrok namlejik om 20:00uur en zou om ongeveer 07:00uur aankomen in de hoofdstad...